The morning after the night before

Het huis is zo goed als ingericht, de apparatuur werkt, alle aansluitingen met de buitenwereld zijn opgeleverd en het huis is gister op gepaste wijze ingewijd. Tenminste, dat denk ik. Want toen ik vanochtend door mijn huis kroop plakte alles, vond ik verpakkingen van snoep, wijn, bier chips en bubeltjesdrank en vergeten pakjes sigaretten (Goldprince, nooit van gehoord) en vond ik op het balkon vijf lege bierkratten. Natuurlijk kwam Twister gister ook nog even uit de kast om de inwijding compleet te maken. Na eerder deze week nog overtuigend een potje te hebben gewonnen* moest ik het nu toch afleggen tegen de twee tegenstandsters.

Gelukkig was ik vanacht zo slim geweest om NAT-ali even aan het werk te zetten, waardoor ik nu wel van schoon servies kan ontbijten. Straks zelf even een dweil door het huis halen (dat kan ze niet) want het ruikt hier naar een kroeg.

De inwijding was het einde van het begin. Een begin in een nieuw huis. En daar hebben jullie via mijn weblog van mee kunnen genieten. Nu wordt het voor mij dus tijd om te gaan stoppen met loggen. Natuurlijk kun je in de archieven nog steeds lezen wat ik allemaal heb meegemaakt de afgelopen tijd, maar nu is de koek op. Er is de komende tijd niets zinnigs om met jullie te delen via dit kanaal en ik wil geen weblog hebben om het loggen. Maar bij de volgende grote gebeurtenis zal ik jullie via deze weg natuurlijk weer op de hoogte houden!

Iedereen die mij in materiële of immateriële zin heeft bijgestaan wil ik via deze weg nog onwijs bedanken. Ik had jullie hulp hard nodig en ben daarom erg blij dat jullie mij konden helpen met klussen, huishoudelijke apparaten, schrobben, verhuizen, adviezen en ga zo maar door. Ik waardeer het zeer. Een toast op jullie allen!
_________________
*Update: Was ik ff vergeten: ik heb het potje erna verloren. Dus uiteindelijk was het gelijk spel.

Advertentie

Topdag

Wat een topdag! Eerst had ik al mn parkeervergunning gekregen en vanavond zag ik dat mijn internet eindelijk is aangesloten!!!

Lekker hoor. Dus nu kan ik nog wat foto’s online zetten. Wordt dus vervolgd…

Hoera!

Van huishoudelijk taken ben ik sowieso niet echt een grote fan. Maar de afwas spant daarbij wel de kroon. Dat vind ik met grote overtuiging de vervelendste klus die te doen is in een huishouden. Maar daar heb ik nu een oplossing voor. Sinds gisteren is mijn afwasmachine aangesloten!!!!! Hoera hoera, haal de Moët et Chandon maar weer uit de kast!

Nooit meer wassen en drogen. Jah, misschien een paar kleine dingetjes. Het is nu wel zaak om zo snel mogelijk zoveel mogelijk servies en bestek te krijgen, zodat ik de machine niet half vol hoef te laten draaien. Vanochtend opweg naar de zaak liep ik over de zogenaamde matsmarkt (dat zijn vutters die hun troep van zolder verkopen). Daar zag ik hopen servies staan die voor een prikkie aangeboden worden. Wellicht dat ik tijdens de lunch eens ga kijken of het niveau van het design nog acceptabel genoeg is om aan te schaffen. Het wordt een bont wereldwijd mixje van stijlen zo.

Doe mee aan de Poll (links) om een leuke naam te geven aan mijn nieuwe hulp in de huishouding!

De papiermolen

Aan het begin van alle verhuisperikelen was ik bang dat de nuon hier en daar een steekje zou laten vallen in de administratieve molen. Maar ik heb gas en electriciteit tot mijn beschikking, dus tot nu toe gaat alles goed. Nu nog even afwachten of de eerste afrekening een beetje realistisch is en dan praten we verder.

Waar het minder goed mee gaat is mijn internet. In augustus had ik Versatel gemeld dat ik op 10 oktober zou verhuizen, waarop zij mij mailden dat ik omstreeks die datum kon gaan internetten in mijn nieuwe huis. Nou, niet dus. Enig mailwerk leverde op dat Versatel in de veronderstelling was dat er nog een andere ADSL-lijn naar mijn contact liep. Ja, in augustus wel ja! Waarom ze dat in even in oktober hebben gechecked is mij een raadsel. En waarom zij mij niet op de hoogte hebben gesteld van dit gegeven eveneens.

De aanvraag is nu door de helpdeskmedewerker opnieuw ingediend met daarbij de vermelding dat het nog wel twee weken kon gaan duren. Lekker dan. Voor een echter internetjunk als ikzelf is het erg vervelend om thuis van de buitenwereld verstoken te zijn. Ik krijg zo’n leeg gevoel als ik niets kan downloaden…

Het lijkt erop dat je dus niet al te vroeg aan instanties door moet geven dat je gaat verhuizen.

Free at last!

Hehe, eindelijk de oude woning opgeleverd. Gisteravond ben ik met Carla en Hans nog druk bezig geweest om het laminaat en wat andere rotzooi naar beneden te brengen. Onder initiatief van Carla is er zelfs nog een doek met schoonmaakspul door het huis gegaan!

Maar zoals dat gaat vinden de vrienden van Wherestad natuurlijk altijd wel zaken die nog beter opgeknapt hadden kunnen worden. Zelfs zaken die er al waren toen ik de woning betrok. Zoals de plakresten op de plinten. Ik had mij er nooit aan gestoord, maar de eindinspectrice dus wel. Dat had ik dus destijds moeten melden… Naja, ik zie de rekening wel tegemoet. Gelukkig kosten monteurs van Wherestad slechts 30 euro per uur. Je gaat je afvragen waar ze van leven, maargoed.

Ik ben wel blij dat het nu allemaal achter de rug is, want ik was het klussen in het oude huis helemaal zat. En zonder de hulp van alle vrienden en vriendinnen en familie had ik het ook nooit voor elkaar gekregen. Een beetje jammer van de enkele tegenslag die ik had, maar nu kan ik mij vol gaan concentreren op mijn nieuwe woning. Komend weekend en de week die daarop volgt ga ik alle dozen uitpakken en de inhoud daarvan een plekje geven. En als ook Versatel nog een beetje meewerkt heb ik misschien binnenkort ook eindelijk internet thuis, zodat ik wat foto’s van mijn ingerichte huis op het net kan zetten…

Wordt dus vervolgd (na het weekend).

De allerlaatste loodjes…

Pff, ben al bijna weer aan vakantie toe. Gister heb ik goed werk verricht in mijn oude huis. Na twee uur schrapen was ook de laatste muur ontdaan van het behang. Eerder hadden Carla en ik de rest van het huis al gedaan. Ook de rode muur in de keuken heb ik met een dikke blokkwast in no-time leliewit weten te maken. Nou, ongeveer leliewit omdat het natuurlijk wel met de franse slag is gedaan. Ik had nog wat over van mijn nieuwe woning. Vervolgens ben ik wat rotzooitjes op gaan ruimen die nog in huis lagen. Al met al heb ik de afgelopen dagen zeker 8 vuilniszakken met troep en behang weggebracht. Ook had ik de auto nog even volgeladen met spullen die ik toch maar niet weg ging gooien (al met al toch ook weer een hele kofferbak vol).

Toen was het tijd om aan het laminaat te beginnen. Er zat bij de drempel al een plank los, dus een beginnetje was snel gemaakt. Daarna was het eingelijk allemaal peanuts. Waren mijn zwager en ikzelf drie jaar geleden nog een heel weekend bezig met het leggen van het spul, nu was het er super snel uit. Het ligt nu keurig opgestapeld in de voormalig slaapkamer. Die gaan we vanavond naar beneden gooien transporteren. En natuurlijk geldt: met hoe meer mensen je bent, des te sneller is het gedaan. Dus voel je aangesproken en welkom om een plankje naar beneden te brengen

Morgen de eindinspectie en dan ik al het afbreek-leed geleden. Het is inderdaad een beetje lijden. Het laminaat is nog helemaal prima en gaat dus in goede staat de vuilcontainer in. Ik vind het nog steeds heel erg zonde… Maarja, het is nu even niet anders. Komend weekend ga ik nog de laatste twee kastjes in elkaar schroeven en alles inruimen. Met een beetje mazzel zit ik er in de loop van volgende week weer warmpjes en opgeruimd bij in mijn nieuwe huisje!

De vorderingen

Eindelijk even bij internet in de buurt… Thuis werkt het helaas nog niet. Sommige dingen gaan goed. De verhuizing verliep soepel, doordat vele vrienden en vriendinnen hun handen uit de mouwen hadden gestoken om mijn zooi over te brengen naar het nieuwe huis. En voor zover bekend is alles daar heelhuids aangekomen. Ook lijken alle huishoudelijke apparaten goed te werken.

Maar er zijn ook zaken die wat minder goed lopen. Mijn ketel moet nodig bijgevuld worden, dus zit ik in het nieuwe huis even zonder warm water. Waarschijnlijk tot vrijdag

Ook heeft de mevrouw die het laminaat zou komen halen gister haar auto in de prak gereden, waardoor haar komst uiterst onzeker is. Ik moet nu dus maar afwachten of ik al het laminaat er op tijd uit kan krijgen.

Kortom, een verhuistraject met pieken en dalen…