Vroeger ging ik uit school vaak met een groepje vrienden en vriendinnen mee naar huis om daar rond te hangen, wat te drinken en slap te ouwehoeren. Meestal ging iedereen rond etenstijd dan weer huiswaarts en soms werd de conversatie dan ’s avonds nog even via de telefoon voortgezet. Maar daar hield het dan ook wel mee op. Wat later kregen we de thuis de beschikking over internet. Links en rechts gebeurde dat ook met andere mensen en konden we via ICQ, en later MsnMessenger contact houden.
Lange tijd bleef messenger een aanvullende manier om contact te onderhouden. Toen ik later voor mijn studie verhuisde nam de rol van messenger toe, omdat ik mijn home base minder vaak in de kroeg of thuis zag. Maar de laatste paar jaar is er iets aan het veranderen. Zo’n virtuele manier van communiceren gaat een steeds grotere rol spelen in mijn dagelijks leven. Lange tijd heb ik mij er tegen verzet, maar ben uiteindelijk toch gezwicht voor Hyves. Bijna iedereen die ik in het echte leven spreek zie ik daar weer terug. Reuze handig als je door de week druk bezig bent met werken, huishouden en andere zaken. Dan kun je van mekaar toch nog een beetje weten waar je mee bezig bent. En zodra je elkaar weer in het echt ziet kun je het daar weer over hebben.
– “Hey, dus jij stond gister ook in die file op de A2?”.
Of
– “Leuke foto’s zeg, van je vakantie!”
Op dit moment kan ik wel zeggen dat de “echte” en de “virtuele” wereld elkaar mooi aanvullen. En het lijkt er zelfs op dat mensen die zich minder in die laatste wereld bevinden soms ook over minder informatie beschikken.
– “Goh, ik wist helemaal niet dat je op vakantie was naar Oeroeboeroestan!”
– “Jah, dat stond toch op Hyves! Heb je de foto’s niet gezien dan?”
– “Op watte…?”
Dat dus.
Goed, zoals ik al aangaf ontstond via Hyves voor mijzelf dus een mooie mix van virtueel en echt. Maarja, voor mijn beroepsmatige ontwikkeling had ik al een profiel op LinkedIn. Voor dat zelfde doel heb ik natuurlijk ook een Monsterboardprofiel. Ergens op schoolbank.nl hangt ook nog een pagina van mij. En voor mijn foto’s had ik al een profiel op Flickr. Daar ben ik bevriend met een paar collega fototypes. Maar laatst ontdekte ik dat alle hippe marketingtijgers op Twitter zitten. En aangezien ik “iets doe met marketing” moest ik daar natuurlijk ook bij. En omdat men internationaal niet zoveel met Hyves doet, maar wél met Facebook moest ik daar natuurlijk een profiel en vrienden maken. Mijn foto stond ergens op Zyb, dus ben ik daar ook maar bij gegaan. Ik heb er al 2 (!) vrienden. Overigens ook handig als online backup van je telefoonboek. Ten slotte had ik ook op Youtube nog even een profiel aangemaakt, zodat ik daar wat video’s neer kon zetten. En mijn broertje wees mij nog fijntjes op het feit dat je via Friendster ook allerlei leuke vrienden kon maken. En dan ligt er ook ergens onderin mijn mailbox nog een uitnodiging voor MySpace.
Help!!!
Ik zit me nu dus helemaal suf te Hyven en te Twitteren (niet dat iemand dat laatste volgt, maar dat komt wel). En probeer ik in de nachtelijke uren Facebook te begrijpen (wat is in godsnaam een Zombie?!). Tijdens het wachten op een afspraak synchroniseer ik snel nog even met Zyb en upload ik een foto in mijn blog. Want stel je voor dat jullie niet zien wat ik net heb gezien. En dan moet ik ook natuurlijk de virtuele belevenissen van alle contactpersonen volgen.
Nu is dus de vraag waar de grens ligt. De balans tussen echt en virtueel dreigt namelijk verloren te gaan. Want enerzijds werk je je suf om informatie te genereren, maar je moet ook alle informatie van je vrienden weer verwerken! Maar in de angst op het verkeerde paard te wedden heb ik toch maar overal een profiel gemaakt. Stel je voor dat je een knappe Zweedse tegenkomt die vraagt of ze vriendjes mag worden op Facebook, terwijl je daar niet op zit!
Om alle informatie te kunnen verwerken heb alle info die ik wil weten deels in een RSS-reader kunnen stoppen die de info brengt, zodra deze wordt gegenereerd. Dan hoef ik niet nodeloos alle blogs en fotoprofielen langs te lopen. Verder heb ik besloten dat schoolbank.nl zeau 2004 is, kijk ik veel te weinig op LinkedIn en Monsterboard en heb ik besloten Friendster, Myspace en Purmerender.nl (ja die bestaat écht!) even te laten voor wat het is. Maar nog steeds ben ik op zoek naar de ultieme manier om de grote hoeveelheid Wie-wat-waars, krabbels, profiel-updates en netwerkinformatie een beetje geordend in mijn hoofd op te kunnen nemen.
Want jeetje, ik heb bijna geen tijd meer om de krant te lezen op het werk!
Staat deze Hollander daar in Duitsland met zijn Deentje een beetje voor joker…
.
wereldwijd 