Officieel bewezen: ik ben een laatbloeier

Vandaag maar weer eens de test voor ‘Je echte leeftijd’ gedaan. De
laatste keer was 6 jaar geleden en het is grappig om te zien dat veel
antwoorden nog niet veranderd zijn.
Zo heb ik nog steeds evenveel ‘goede vrienden die ik regelmatig zie’ en precies dezelfde hartslag.

De uitkomst van de test was dat mijn echte leeftijd op 30,9 jaar gesteld werd. Maar volgens mij paspoort ben ik 31,5
jaar! Dat betekent dat de test nu dus uitwijst dat ik 0,6 jaar op mijn
werkelijke leeftijd achterloop! Ergens in de afgelopen 31,5 jaar ben ik
dus een beetje achterop geraakt.

Naja, als dat betekent dat ik een half jaartje extra in gezondheid
kan blijven leven vind ik het prima. En laten we nu de test voor
‘mentale leeftijd’ maar even niet doen

Voor de nieuwsgierigen: mijn beste winstpakker is ‘Niet roken’. En ik
kan nog het meeste winst behalen door meer krachtoefeningen te doen.
Nou…dat zullen we nog wel zien. Over 6 jaar doe ik de test weer!

Advertentie

Mooie benen?

Ik was ongeveer zeven of acht jaar oud toen A. bij mij in de klas kwam. ’s Avonds aan het eten vertelde ik over haar en dat ik zogezegd verliefd op haar was. Daarop vroeg mijn vader "En? Heeft ze een mooie benen?"

Het eerste wat ik de volgende ochtend in het kringgesprek even checkte was of haar benen wel mooi waren. Die avond kon ik mijn vader met een gerust hart vertellen dat het inderdaad mooie benen waren. Natuurlijk heb ik haar meteen om verkering gevraagd! En konden we nog lang en gelukkig leven.

Toen ik het lijdend voorwerp vandaag in de stad zag lopen bedacht ik hoe het voor mijn ouders geweest moet zijn. Terwijl de bloemkool op tafel staat vertelt die kleine opdonder uit het niets dat A. mooie benen heeft. En nu pas begrijp ik waarom ze er zo om moesten lachen.
En ik moet er nu ook wel om lachen. Dus daar liep ik met een glimlach, in de grijze bedompte winkelstraat die gevuld was met winkelend volk uit de provincie en A. met haar man.

Klonk!!

…dat is het geluid van een lege champagnefles die in de glasbak terecht komt. Zoals er een verschil is tussen een Suzuki en een BMW. Beiden auto’s die je van A naar B kunnen brengen, maar de één heeft toch net iets meer body dan de ander.

Het is dan ook altijd een leuk om eerst twee lege wijnflessen weg te gooien (ping…., ping…) en af te sluiten met KLONK! Weer 1 champagnefles minder in de collectie. Maar geen zorgen, want gister ben ik met goede vriend Rico naar Reims afgereisd om daar de collectie weer aan te vullen. En daar bleef het niet bij! We konden meteen van de gelegenheid gebruik maken om de lokale middenstand te plunderen. Paté, Aioli, kruiden, brood, mosterd hebben wij meegenomen. De dag was natuurlijk niet compleet zonder een heerlijke lunch (zie foto) die geserveerd werd door een ober met typische Franse klantviendelijkheid.

Enkele kerncijfers:

• > 3 dozen bubbels
• 14 uur vakantieplezier
• 1000 km rijden
• 70 liter diesel
• 32 eu tol
• Vele indrukken, uitzichten, landschappen en leuke momenten rijker.

Op naar de volgende roadtrip!

Brandpunt

Hoewel het vanochtend vroeg nog donker was werd toch de hele buurt verlicht door de brandende Scapino. Toen ik langsreed was de brand net een kwartiertje bezig en sloegen de vlammen al uit het dak. Lichtpunt van de dag wordt hier dus wel erg letterlijk opgevat. Ik begon mij wel even zorgen te maken toen ik bij het verlaten van de stad tegemoet gereden werd door een grote batterij brandweerwagens uit Zaandam.

Tja, wat valt daar nog over te zeggen. Grappen als ‘heet onder de voeten’ of ‘het vuur aan de schenen leggen’ zijn hier natuurlijk volkomen misplaatst.

On a brighter note: vanmiddag filevrij gereden, de flitssers op de A4 bijtijds gespot en onderweg nét iets te hard meegezongen met nét iets te foute muziek. Maar dat laatste zal voor jullie geen verrassing zijn.

Onbetwist

Onbetwist lichtpunt van de dag is de enthousiaste zwaai en glimlach van jongedame K. uit H. die verdomd goed weet wat relatiebeheer is. We spreken mekaar eens in de 3 maanden ongeveer en het is altijd weer gedenkwaardig. Nou, voor mij althans. Laat ik zeggen dat ze nogal Zweeds is vormgegeven.

Andere mooie punten van deze dag waren de altijd vriendelijke dame van de Mexxwinkel (ongeveer 1.85m), het feit dat ik vandaag geen kater heb, mijn encounter met goede vriendin MvdP en haar zus R (altijd gezellig) en de biologische chocolade die mij uitstekend smaakte.

Nog te komen hoogtepunten zijn de dim-sum van vanaaf en natuurlijk het 30-jarig jubileum van het Duivenhok!

Enig minpunt van deze dag is de druilerigheid. Mijn devies is dus het licht aan de de verwarming op 25.